33 jaar
Lieve behandelaars,
Vanaf het eerste contact bij Syma voelde ik me gezien, begrepen en veilig. Ik voelde dat ik even mocht leunen, weer even klein mocht zijn; het even niet in mijn eentje hoefde te dragen. Nadat ik bij een andere therapeut was geweest, die me niet begreep waardoor ik me steeds radelozer ging voelen, voelde dit als een warm bad en kreeg ik weer hoop en perspectief.
Bij aanvang ben ik gestart met individuele therapie en al snel kwamen daar afspraken met een sociotherapeut en een dramatherapeut bij. Waar de individuele therapie ging over het krijgen van inzicht in de dieperliggende patronen, kon ik bij de dramatherapeut oefenen om me vrijer te bewegen, mijn boosheid te leren uiten en uit de kooi te stappen die ik zorgvuldig voor mezelf had gebouwd om niet gekwetst te worden. De sociotherapeut hielp mij om de verkregen inzichten te vertalen naar de dagelijkse praktijk, door middel van concrete opdrachten en oefeningen om gedrag te veranderen. Ook heb ik afspraken gehad met de psychiater, die me van een duidelijke uitleg over medicatie voorzag maar mij zelf de regie gaf of ik de stap naar het gebruik van medicatie wilde zetten of niet. Na een aantal maanden heb ik dat besluit genomen en zorgde de medicatie ervoor dat ik beter kon profiteren van therapie, doordat het de scherpe randjes eraf haalde. Na een half jaar startte ik met groepstherapie, met een flinke dosis weerstand. In groepstherapie werden mijn gedragspatronen en dieperliggende schema’s zichtbaar in contact met groepsgenoten en therapeuten, wat confronterend was en lastig, maar waardoor ik mezelf beter ging begrijpen en in een hele veilige setting kon oefenen om deze patronen te doorbreken. En man, wat heb ik veel aan groepstherapie gehad! Op het einde voelde de groep voor mij als een soort gezin, met de therapeuten als ouders en de groepsgenoten als broertjes en zusjes die me troostten en me steunden op momenten dat ik te dealen had met pittige gevoelens, me spiegelden als dat nodig was en die als cheerleaders aanwezig waren om iedere overwinning en succes met me mee te vieren.
Gedurende het hele proces heb ik mij enorm gedragen en gesteund gevoeld door de therapeuten, die per mail bereikbaar waren tussen de therapiesessies door, waardoor ik alles aan heb durven kijken en lastige gevoelens toe kon laten. Ik voelde me uitgenodigd om mezelf helemaal te laten zien, ook de lelijke, ongenuanceerde kanten en voelde dat het oké was, dat ik oké ben met alles wat ik ben. De persoonlijke en menselijke benadering van de therapeuten droeg daar erg aan bij.
Bij aanvang mocht ik weer even klein zijn en leunen en ik ben gedurende het proces als het ware volwassen en zelfstandig geworden. De begeleiding en ondersteuning werd steeds opnieuw op mijn proces afgestemd, waardoor ze me langzaam steeds wat meer loslieten en op eigen benen lieten staan.
Ik gun het iedereen om een tijdje in het warme bad van Syma te mogen zijn en zich te ontwikkelen. Ik ken geen betere GGZ-instelling dan deze, met zulke lieve, betrokken, kundige mensen die het werk zo doen vanuit hun hart, als mens en met zoveel bevlogenheid!